Kruisverwijzing
poëzie
lemma | meaning |
---|---|
ageku-挙げ句 | de laatste regel van een Japanse renga (poëzie) |
bussokusekikatai-仏足石歌体 | Bussokuseki katai (een oude poëzie vorm) |
chōka-長歌 | langere vorm van waka-poëzie, met regels van 5 en 7 lettergrepen, die afwisselend minstens drie keer worden herhaald (meestal eindigend met 7) |
chokudai-勅題 | het onderwerp [thema] voor de Nieuwjaars poëziewedstrijd |
dokugin-独吟 | solo (zang of voordracht van poëzie) |
epikku-エピック | epiek; verhalende poëzie |
ginsha-吟社 | poëzie genootschap [club] |
goshichichō-五七調 | (poëzie) metrum van vijf- en zeven lettergrepen |
hosomi-細み | een van de fundamentele principes van de shōfū- of Bashō-stijl in de Japanse poëzie, n.l. het streven naar verfijning en oprechtheid |
jissōkannyū-実相観入 | (poëzietheorie van Mokichi Saito) de werkelijkheid achter de waarneming [perceptie] beschrijven in tanka |
jiyūshi-自由詩 | vrije verzen (poëziestijl zonder vormbeperking) |
jojishi-叙事詩 | epiek; epische poëzie |
kagaku-歌学 | studie van Japanse waka (poëzie) |
kago-歌語 | woorden of uitdrukkingen die hoofdzakelijk in traditionele (Japanse) poëzie worden gebruikt; poëtische woorden |
kajitsu-花実 | (poëzie) vorm en inhoud |
kanshi-漢詩 | poëzie in klassieke Chinese stijl (op rijm en vaak volgens dichtregels) |
kasen-歌仙 | uitstekende uitmuntende] dichter; meesterdichter (van klassiek Japanse poëzie) |
kashi-歌誌 | tanka tijdschrift; tijdschrift met tanka poëzie |
kasho-歌書 | Japanse poëziebundel; bundel (over) Japanse (waka) poëzie |
kigo-綺語 | (in poëzie en proza) mooi [fraai] woordgebruik |
kindaishi-近代詩 | moderne poëzie |
kintai-近体 | moderne poëzie |
kishōtenketsu-起承転結 | structuur van klassieke (Chinese) poëzie met introductie (ki), ontwikkeling (shō), wending (ten) en ontknoping (ketsu) |
koshi-古詩 | oude poëzie; oud gedicht |
kotai-古体 | poëzie in klassieke stijl |
kotonoha-言の葉 | waka (poëzie) |
kugokoro-句心 | aanleg [gevoel] voor poëzie [gedichten] (m.n. voor haiku) |
kuhō-句法 | de conventies [regels] voor het componeren van (Japanse) poëzie |
kuniburi-国風 | waka (klassieke Japanse poëzie) |
maeku-前句 | in Japanse (renga) poëzie de zin tussen twee opvolgende delen |
maekuzuke-前句付け | in Japanse (renga) poëzie de zin tussen twee opvolgende delen |
meigin-名吟 | uitmuntend gedicht (tanka; haiku); excellente poëzie |
meshiudo-囚人 | een persoon die werd uitgekozen om een waka-gedicht te componeren aan het begin van een poëzieceremonie aan het keizerlijk hof |
meshūdo-召人 | een persoon die werd uitgekozen om een waka-gedicht te componeren aan het begin van een poëzieceremonie aan het keizerlijk hof |
muin-無韻 | (poëzie) rijmloos zijn |
poejī-ポエジー | poëzie |
poetorī-ポエトリー | poëzie |
renpai-連俳 | renga en haiku poëzie |
sakushi-作詞 | het schrijven van poëzie |
shi-詩 | gedicht; vers; poëzie |
shibun-詩文 | literatuur; poëzie en proza; literaire werken |
shichigochō-七五調 | afwisselende regels van 7 -en 5 lettergrepen (in Japanse poëzie zoals tanka en haiku) |
shifu-詩賦 | Chinese poëzie |
shifu-詩賦 | poëzie; gedichten; verzen |
shigaku-詩学 | poëtica; theorie van de dichtkunst; poëzieleer |
shiika-詩歌 | poëzie; gedichten |
shiika-詩歌 | Japanse en Chinese poëzie |
shika-詩歌 | Japanse en Chinese poëzie |
shika-詩歌 | poëzie; gedichten |
shikan-詩巻 | dichtbundel; gedichtenbundel; poëziebundel |
shintaishi-新体詩 | nieuwe stijl (Japanse) poëzie (door Westerse invloeden in de vroege Meiji-periode) |
shishū-詩集 | dichtbundel; gedichtenbundel; poëziebundel |
sōko-操觚 | het schrijven; poëzie componeren; dichten |
sutanza-スタンザ | (poëzie) stanza; strofe; couplet |
teikeishi-定型詩 | verzen in vaste vorm (poëziestijl) |
tenja-点者 | recensent [criticus] van Japanse poëzie (waka, haiku, etc.) |
tenrai-天籟 | prachtige [voortreffelijke] poëzie |
tōin-頭韻 | alliteratie; stafrijm (poëzie) |
tsuiren-対聯 | een couplet in Chinese poëzie |
utaguchi-歌口 | (waka) poëziestijl |
wakaayu-若鮎 | jonge ayu (vis: Plecoglossus altivelis) (in Japanse poëzie symbool voor de lente) |
yomibito-詠み人 | auteur (vnl. van poëzie); dichter |
yomibitoshirazu-詠み人知らず | (van poëzie) auteur [dichter] onbekend |
yomite-読み手 | dichter [auteur] van Japanse poëzie |
yūgentai-幽玄体 | een vorm van tanka poëzie met diepe verborgen gevoelens |