syncope / syn-co-pe ( de (m/v) | znw | syncopen; syncopes )
1シンコペーション [in muziek, verschuiving van accent]
2失神しっしん; ちくらみ [flauwte]
3中音ちゅうおん消失しょうしつ [in taalkunde, verdwijning van een klinker midden in een woord]